» w sprawie: uchwalenia Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii na terenie gminy Poniec w 2006 roku.
UCHWAŁA NR XXXIV/227/2005Rady Miejskiej w Poniecu z dnia 2 grudnia 2005 roku w sprawie: uchwalenia Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii na terenie gminy Poniec w 2006 roku.Na podstawie art. 10 ust. 1, 2 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii / tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 179 poz. 1485/ oraz art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym /tekst jednolity Dz. U. z 2001 roku Nr 142 poz. 1591 ze zmianami/
Rada Miejska w Poniecu uchwala:Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na tereniegminy Poniec w 2006 roku§ 1. Sytuacja epidemiologiczna narkomanii w Polsce i w województwie wielkopolskim.Pod pojęciem używania narkotyków rozumie się stosowanie w celach innych niż medyczne różnorodnych środków farmakologicznych czynnych, zakazanych przez prawo międzynarodowe. Używanie narkotyków jest nielegalne i często ukrywane, dlatego też trudno jest ocenić rozmiar występowania tego zjawiska oraz związanych z nim niekorzystnych konsekwencji zdrowotnych. Pomimo tych trudności oczywiste jest, że narkotyki są przyczyną istotnego obciążenia chorobami, a ich konsumpcja rośnie w wielu krajach, w tym również w Polsce.
Analizy wskaźników używania narkotyków wśród młodzieży szkolnej pochodzące z badań ankietowych wykazały znaczny wzrost rozpowszechnienia tego zjawiska w ostatnich latach. Wyniki ostatnich badań ogólnopolskich i lokalnych sugerują kontynuację wzrostu rozpowszechnienia eksperymentowania z narkotykami i ich okazjonalnego używania wśród młodzieży szkolnej. Nieco mniejszy wzrost niż na poziomie kraju widoczny jest w miejscach gdzie rozpowszechnienie było największe, a więc w dużych miastach, takich jak Warszawa. Jednocześnie obserwować można zjawisko dyfuzji zainteresowania narkotykami w miejsca, gdzie nie były one popularne, a więc mniejsze miasta i tereny wiejskie. W efekcie w nadchodzących latach można się spodziewać dalszego wzrostu rozpowszechnienia tego zjawiska w skali kraju, ale być może o mniejszej dynamice.W Polsce źródłem danych na ten temat są badania ankietowe prowadzone w szkołach. Stosunkowo najdłuższą tradycję mają badania realizowane przez Centrum Badania Opinii Społecznej (CBOS) na próbie uczniów najstarszych klas szkół ponadpodstawowych, tj. na uczniach w przedziale wieku 18-20 lat. Badania CBOS przeprowadzono do tej pory w latach 1992, 1994, 1996, 1998, 1999. Ważnym elementem są też badania ESPAD (Europejskie Szkolne Badania Ankietowe nt. Alkoholu i Narkotyków), obejmujące uczniów w wieku 15-17 lat, które odbyły się w latach 1995 i 1999. Z badań ankietowych w szkołach wynika, że w latach dziewięćdziesiątych nastąpił kilkukrotny wzrost rozpowszechnienia używania narkotyków wśród młodzieży szkolnej: z około 5% w 1992 roku do blisko 20% w latach 1999/2000. Średnie tempo wzrostu w drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych wynosiło około 20% rocznie. Trzeba jednak podkreślić, że przytaczane dane dotyczą młodych ludzi, którzy próbowali narkotyków w ciągu roku poprzedzającego badanie lub kiedykolwiek w życiu. Odsetki bardziej regularnych użytkowników są znacznie mniejsze i w przypadku biorących raz w miesiącu lub częściej spadają do 2-3%. Rozpowszechnienie używania narkotyków w Polsce jest bardzo zróżnicowane. Są szkoły i miasta, gdzie doświadczenia z narkotykami ma ponad 30% młodzieży szkolnej; istnieją jednak i takie, gdzie narkotyków praktycznie nie ma
Warto jednak dodać, że
wyniki badania ESPAD zrealizowanego w 1999 r. na próbie ogólnopolskiej uczniów klas pierwszych i trzecich szkół średnich pokazały, że przetwory konopi pozostają najbardziej rozpowszechnioną substancją nielegalną używaną przez młodzież. Od 1995 r., kiedy zrealizowano pierwszą edycję tego badania, najbardziej wzrosły odsetki uczniów sięgających po heroinę, amfetaminę i ecstasy. Porównanie polskich wyników badania z 1995 r. z wynikami badań w 26 innych krajów europejskich lokuje nasz kraj na średnim poziomie europejskim. Oznacza to, że w połowie lat dziewięćdziesiątych Polska znacznie zbliżyła się pod tym względem do zachodniej części kontynentu.
Badania jakościowe zrealizowane w Poznaniu wśród młodych konsumentów narkotyków, pozwoliły na wyróżnienie trzech światów narkomanii. Pierwszy z nich stanowią osoby uzależnione od opiatów domowego wyrobu, przyjmowanych dożylnie. „Drugi świat” narkomanii tworzą młodzi ludzie palący brown sugar lub coraz częściej przyjmujący heroinę w iniekcjach. Jest to grupa mocno skryminalizowana, odrzucona przez większość rówieśników, zmarginalizowana przez pokolenie dorosłych, szukająca coraz częściej pomocy w lecznictwie. Trzecią grupę tworzą młodzi ludzie z kręgu kultury clubbingu, biorący inne środki niż heroina. W tym kręgu znajdują się osoby o względnie wysokiej pozycji społecznej, pracujące, uczące się lub łączące naukę z pracą. Narkotyki stanowią ważny, chociaż nie najważniejszy, element ich stylu życia.
Warto też dodać, iż marihuana, obok alkoholu i papierosów, staje się trzecim pod względem popularności środkiem psychoaktywnym, traktowanym przez młodzież nie jako narkotyk, ale „naturalne zioło”. Marihuana lub haszysz, a następnie leki uspokajające i nasenne występują najczęściej w roli środka inicjującego używanie narkotyków.
§ 2. Cele strategiczne i operacyjne programu1. Cel główny:
1) Ograniczenie używania narkotyków oraz związanych z tym problemów.
2. Cele szczegółowe:
Stworzenie lokalnego systemu działań profilaktycznych adekwatnego do istniejącej na terenie gminy skali potencjalnego zagrożenia narkomanią w celu wyeliminowania lub przynajmniej redukcji czynników prowadzących do uzależnienia.
Zainicjowanie długofalowego procesu edukacji społecznej polegającego na systematycznym i rzetelnym dostarczaniu fachowej wiedzy wszystkim podmiotom zainteresowanym na temat zagrożeń związanych z narkomanią i uwrażliwienia na wczesne oznaki uzależnienia oraz informowanie o dostępnych formach pomocy.
Wypracowanie wśród dzieci, młodzieży i osób dorosłych racjonalnych postaw wobec narkotyków.
Wspieranie szkół i innych instytucji społecznych, pozarządowych we wdrażaniu właściwych wzorców oraz popularyzacji zdrowego stylu życia.
Organizowanie alternatywnych miejsc twórczego spędzania wolego czasu dla dzieci i młodzieży.
§ 3. Zadania Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii1. Zwiększenie dostępności pomocy terapeutycznej i rehabilitacyjnej dla osób uzależnionych i osób zagrożonych uzależnieniem:1) Prowadzenie profilaktyki i rozmów motywacyjno - interwencyjnych z osobami używającymi narkotyków, a także udzielanie porad osobom pragnącym uzyskać informacje w zakresie wyjścia z uzależnienia.
2) Kierowanie osób uzależnionych na badania specjalistyczne, a osób z orzeczeniami o uzależnieniu do placówek odwykowych bądź leczniczo - terapeutycznych.
Współpraca z ośrodkami wzajemnej pomocy dla osób uzależnionych - poradnia uzależnień, policja, służba zdrowia.
2. Udzielanie rodzinom, w których występują problemy narkomanii, pomocy psychospołecznej i prawnej:
1) Organizowanie spotkań informacyjno - szkoleniowych z rodzicami kl. IV-VI szkoły podstawowej i gimnazjum na temat narkomanii.
Współpraca z funkcjonariuszami Policji /Rewiru Dzielnicowych i Komendy Powiatowej / w zakresie analizy wykroczeń spowodowanych używaniem narkotyków.
Kierowanie dzieci z rodzin z problemem narkomanii do świetlic środowiskowo - terapeutycznych.
Organizowanie spotkań członków rodzin z problemem narkomanii z psychologiem, terapeutą lub prawnikiem.
Częściowa opłata szkoleń dla nauczycieli - wychowawców szkół podstawowych i gimnazjów w zakresie tematyki narkomanii.
3. Prowadzenie profilaktycznej działalności informacyjnej, edukacyjnej oraz szkoleniowej w zakresie rozwiązywania problemów narkomanii, w szczególności dla dzieci i młodzieży, w tym prowadzenie zajęć sportowo - rekreacyjnych dla uczniów, a także działań na rzecz dożywiania dzieci uczestniczących w pozalekcyjnych programach opiekuńczo - wychowawczych i socjoterapeutycznych:1) Organizacja i finansowanie zajęć w świetlicach środowiskowo - terapeutycznych dla dzieci z rodzin z problemem narkotykowym i dzieci z grup ryzyka.
2) Współudział w organizacji różnego rodzaju konkursów w szkołach na terenie gminy Poniec na tematy związane ze szkodliwością narkotyków (konkursy plastyczne, inscenizacyjne).
Wspomaganie realizacji programów profilaktycznych w szkołach - szkolenie realizatorów tych programów, dostarczanie materiałów tematyczno - edukacyjnych.
Promowanie zdrowego stylu życia wolnego od narkotyków i innych używek oraz różnych form aktywnego spędzania wolnego czasu.
Udział w lokalnych i ogólnopolskich kampaniach edukacyjnych związanych z rozwiązywaniem problemów społecznych związanych z uzależnieniami w tym profilaktykę narkotykową.
Współpraca ze szkołami w zakresie przekazywania nowoczesnej i profesjonalnej wiedzy na temat profilaktyki i rozwiązywania problemów narkomanii oraz działania różnych substancji narkotycznych.
4. Wspomaganie działań instytucji, organizacji pozarządowych i osób fizycznych, służących rozwiązywaniu problemów narkomanii:
Wspomaganie działalności organizacji sportowych i młodzieżowych w zakresie promowania zdrowego stylu życia.
Wspieranie szkół we wdrażaniu właściwych wzorców oraz popularyzacji zdrowego stylu życia.
5. Pomoc społeczna osobom uzależnionym i rodzinom osób uzależnionych dotkniętych ubóstwem i wykluczeniem społecznym i integrowanie ze środowiskiem lokalnym tych osób z wykorzystaniem pracy socjalnej i kontraktu socjalnego.§ 4. Realizacja programu i jego finansowanie
1. Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na terenie gminy Poniec w roku 2006 realizowany jest przez Ośrodek Pomocy Społecznej w Poniecu.
2. Środki finansowe na realizację Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii na terenie gminy Poniec w roku 2006 pochodzą z opłat za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych na terenie gminy.§ 5. Wykonanie uchwały powierza się Burmistrzowi Ponieca.§ 6. Uchwała wchodzi w życie z dniem podęcia z mocą obowiązującą od 1 stycznia 2006 roku.